We zijn onderweg!
We zijn al een paar dagen op wereldreis!
Voordat we vertrokken zijn we getrouwd en hebben we en een ´Trouw- en Houdoeparty´ gegeven. We hadden het helemaal op onze manier gedaan. Samen met Leonie van Blue had ik de trouwjurk van mijn moeder naar mijn smaak ‘verbouwd’. Het feest had het thema ´Bier en bitterballen´, het moest een lekker gezellige kroeg avond worden. De ringen, daar waren we erg trots op, dus deze hadden we bij de ingang van de trouwzaal op een sokkel gepresenteerd.
Iedereen was aanwezig bij de ceremonie, wat was dat een speciaal en bijzonder moment. Je belooft elkaar trouw tegenover iedereen die je dierbaar is. Het was echt de kers op de taart!*
* kers op de taart, omdat op wereldreis gaan al een enorm grote stap is voor ons is trouwen niet enorm spannend. Maar wel de kers op de taart.
Iedereen was aanwezig bij de ceremonie, wat was dat een speciaal en bijzonder moment. Je belooft elkaar trouw tegenover iedereen die je dierbaar is. Het was echt de kers op de taart!*
De dag erop was het vertrek. Het hele gezin was fijn thuis, ze hadden de boel goed versierd. Een grote poster met de tekst ‘ Start’ en natuurlijk een hele berg blikken. Nadat we alle uitzwaaiers nog een dikke knuffel gegeven hebben was het 15.00 en dus tijd om te vertrekken. zijn we op de fiets gestapt om richting Australië te gaan fietsen. De blikken zorgde ervoor dat de hele buurt weet dat we weg zijn.
Het eerste wat door mijn hoofd ging was; wat maf, je fietst door Oss en niemand weet dat jij op wereldreis bent. Daarna werd het ineens stil (in mijn hoofd). Ik hoef nergens aan te denken, het is heerlijk rustig. We kabbelen rustig naar de Brabantse Hoeve in Volkel.
De eerste nacht slapen we in een bedstee en krijgen we boeren tapas en welness. Heerlijk even ontspannen en bij kletsen over het geweldige feest. Bedankt! Thijs, Susan, Evelien, Bart, Dirk en Laura!
De volgende dagen kabbelen we rustig naar Gendt, Wesel, Hamm en Padaborn. De omgeving is niet erg inspirerend, het is koud, kaal en saai. Het saaie komt voornamelijk door de vele industrie en de (nog) kale bomen.
Ondertussen genieten we wel van het idee dat we op wereldreis zijn. Dan zeggen we tegen elkaar: dag 3 van de 500 (ofzo) zit erop! Alweer een stukje dichter bij Australië. De lente komt er aan, dus de bloemen bloeien en de bomen worden weer groen.
Oja, we hebben alle kaarten en opdrachten meegenomen. We gaan nog even bedenken wat we er mee gaan doen. Maar voor nu: Iedereen, super bedankt voor alle lieve woorden.
Groetjes,
Hilde Ploegmakers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten