(een asfaltweg met kuilen en gaten). In het begin is het vooral een overvloed aan naaldbossen en sobere dorpjes. Ten zuiden van Praag lijken de Tsjechen hun zaakjes beter voor elkaar te hebben en zijn er ook enkele nieuwbouwwoningen.
De Tsjechen zelf, daar vinden we weinig van, zij lijken ook weinig van ons te vinden. Ze kijken niet op of om als er twee vol bepakte fietsen voorbijkomen. Ze zijn bezig met hun eigen werk en bemoeien zich niet met ons. Het lijkt wel alsof we worden gedoogd. Dus geen ‘hoi’, zelfs geen knikje of glimlach. Maar hierop zijn ook weer uitzonderingen, zo kunnen sommige Tsjechen, ongegeneerd naar onze fietsen staren. Ook op de camping of in het restaurant is er weinig tot geen interactie. In het restaurant in Praag leek de ober een beetje op een douanebeambte. Hij vroeg: ‘Order?’ (vrij streng) en dat was het. Daarentegen roepen de collega-fietsers wel goedendag!
De eerste camping, net over de grens, was in Briza. Ben je eindelijk in een redelijk onbekend land, kun je gewoon Nederlands praten. De camping heeft namelijk Nederlandse eigenaren. Erg leuke camping, zie hier, mocht je overwegen er heen te gaan, neem dan verse sperziebonen mee, die missen ze nogal.
De meeste campings zijn voormalige communistische campings. De aanblik van een dertigtal identieke houten slaaphuisjes was een rare gewaarwording. Het blijken voormalige vakantiehuisjes te zijn van fabrieksarbeiders die recht hadden op twee weken vakantie. Om praktisch redenen en om het goedkoop te houden lieten grote bedrijven een vakantieparken bouwen, waar iedereen tegelijk terecht kon.
Op deze campings is ook een toiletgebouw, want in de huisjes kun je alleen slapen, dus je kunt er ook kamperen. We hebben dit diverse keren gedaan. In de basis zag het er prima uit, maar zodra je op de wc zat vroeg je je echt af, wat er werd schoongemaakt. Mark kwam terug van het toilet met een spinnenweb in zijn haar!
Op de camping in Ejpovice komen veel fietsers langs. De vriendelijke eigenaresse kende enkele woordjes Nederlands. Zoals: ‘vrije plaats’, ‘links’, ‘rechts’ en ‘fruhstuck’ ;-).
Op de fiets beleef je alles net iets intenser. Zo zijn we gestopt om een hertje voorbij te laten rennen, een slak van 10 cm lang met huis te fotograferen en een enorme haas te zien wegrennen. Wegwerkzaamheden, vaak kun je er wel langs met de fiets, maar soms is het zo goed afgesloten dat zelfs dit niet lukt. Gelukkig was er wel een paadje gemaakt door het water, zodat de omweg van 10 km ons bespaard bleef.
Staat Praag ergens op je ´to-do list’? Gaan! Naast de toeristische hoogtepunten zijn er tal van bouwstijlen te bewonderen en kun je er voor een habbekrats lekker eten. Zorg wel voor een goede gids. Verder is het ook de moeite waard om de dierentuin te bezoeken, in de zomer kun je er met een bootje heen.
O ja, Tsjechië is een goedkoop land, dat werd net voor de grens naar Oostenrijk nog even benadrukt. In het laatste dorp waren er ineens diverse casino’s en andere gelegenheden zoals ‘pension Pamela’ en ‘relax- massage’.
Op naar Oostenrijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten