Eilandhoppen

Kroatië heeft een lange kustlijn met een stuk of 1200 eilanden. We hebben eerst Istrië bezocht en daarna nog enkele eilanden. Voordat ik ga vertellen over al onze  avonturen heeft het eerste avontuur enige introductie nodig. Tijdens onze voorbereidingen kwamen we bij de Bever een oud huis- en studiegenoot van Mark tegen, Hera van Willick. Zij is in april 2014 op de fiets gestapt om een jaartje te gaan fietsen. Zij was een maand geleden in Porec. Daarover schreef zij het volgende:

Wat wij die dag niet konden weten was, dat we de volgende dag in Porec op straat zouden worden aangesproken door een Kroaat die precies die dag aan het dromen was geweest om misschien zelf een grote fietsreis te gaan maken. Wij wilden het die dag vroeg voor gezien houden en met een schamele 58km op de teller een kampeerplekje zoeken aan de rand van het stadje. Maar deze Kroaat was laaiend enthousiast om ons te ontmoeten en hij en nodigde ons direct uit om de nacht in zijn huis door te brengen. En zo offerde hij zijn bed aan ons op, om zelf die nacht op de bank verder te dromen over zijn toekomstige fietsreis (die die middag ineens een stukje realistischer geworden leek).
https://heravanwillick.wordpress.com/2015/05/01/de-weg-naar-het-westen/

Via het Italiaans uitziende Istrie fietsten we over landelijke wegen naar Porec. In Porec zouden we onze Warmshower host Zoran (en een vriend Filip) ontmoeten. Tijdens wat mail contact was de link met Hera snel gelegd. Wat grappig dat onze wegen elkaar zo kruisten. We hoorden nog een mooi detail over de droom van Filip…hij moest nog een fiets aanschaffen!!!

Filip en Zoran bemannen een reisbureau en organiseren outdoor activiteiten zoals; kajak tochten . We zouden de volgende dag gaan kajakken, maar helaas gooide de regen roet in het eten. Dus zijn we voor het reisbureau mee de 7-daagse fietsroute gaan verkennen. Om de 7 dagen in 1 middag te doen zijn we met de auto rond gereden. We hebben de rustpauzes in de mooie dorpjes bezocht en genoten van geweldige uitzichten.

Zoran en Filip zijn vanuit huis gewend om veel producten zelf te verbouwen. Zo had Zoran een heerlijke worst gebakken in varkensvet. Hij had deze samen met zijn moeder gemaakt. De volgende dag kwam Filip. Hij was net terug van een weekend Zadar, waar hij zijn ouders had bezocht. Hij had daar speciaal voor ons een kip geslacht.

In Porec eindigde ons route boekje, dus dag, werd  de eerste dag zonder een route boekje, dus geen hoogteprofielen. Mark vond het maar niks. Gelukkig vielen de heuvels mee en had de app ´pocket earth’ een mooie route uitgezet. ’s Avond hebben we lekker geslapen bij de boer. We kregen van de vrouw des huizes nog een heerlijke bak kersen.

We zijn via de kust van Istrie, over een brug naar het eerste eiland Krk gefietst. Aangekomen op de camping hebben we onze zwemkleren aangetrokken en zijn we de Adriatische zee ingedoken!
’s Avonds kwamen we er achter dat de veerboot naar het volgende eiland Rab al om 6.30 en later pas om 18.30 vertrok. De afstand van de camping tot de veerboot is 20 km.... Dus onze planning werd even goed in de war gegooid. We hebben een nieuw plan gemaakt en zijn weer vol goede moed op pad gegaan! De andere veerboten varen gelukkig wel meerdere malen per dag.

Vanaf eiland Rab zijn we via veerboten en het vasteland naar het eiland Pag gegaan. De eilanden zien er met alle romantische baaitjes fantastisch uit! Vanaf Pag zijn we door de stromende regen naar Zadar gefietst. Het regende hard, maar gelukkig was het niet koud. In Zadar zijn we snel een hostel ingedoken. Zadar zelf is een leuk labyrint van straatjes. Mark wilde graag kruidenboter bij het eten, maar kreeg de supermarkt niet gevonden. Hij was een beetje verdwaald in het labyrint. Naast oude kerken en gebouwen heeft Zadar ook een orgel, dat wordt bediend door de branding van de wind.

De volgende dag zijn we ondanks de regen toch vertrokken. Het zou volgens de voorspelling 3 dagen blijven regenen. We hadden geen zin om hierop te wachten. We zijn naar het stadje Sibenik gefietst. Dit stadje is ook een labyrint van trappen, steegjes en pleintjes, met wederom leuke terrasjes. Het leuke aan de stadjes hier is dat je niet uitkomt op een stadsmuur (zoals in Nederland) of iets dergelijks, maarde zee!

 

Dan volgt er een zeer bijzondere verrassing:  twee overnachtingen in een gerenoveerd appartement in Kastel Sucurac! De schoonouders van de zoon van tante Willy wonen in Split en wilden ons graag verwennen, omdat ze het bijzonder vinden wat we doen. Dat verwennen kun je wel aan ze overlaten! We mogen verblijven in een super romantisch appartementje. Vanuit het bed kijken we zo in het nest van een tortelduif! Cedo heeft hier speciaal een raampje laten maken. Verder staat er een heerlijke Kroatische, zelfgemaakte maaltijd klaar, is de bakker ingelicht dat we morgen brood komen halen en ook nog een fles zelfgemaakte wijn!!!! Mijn mond viel open van verbazing!! Hier gaan we eerst even heerlijk van genieten!

Na Split hebben we de boot gepakt naar het eiland Korcula. Tijdens  het fietsen tussen de mooie olijfgaarden kwamen we ineens een vuilnisbelt tegen! En niet zomaar een hoopje, nee een groot plateau waar alles vanaf werd geschoven!!

Via de laatste boottocht in Kroatië zijn we naar een schiereiland gevaren, naar de stad Orebic. Op de plattegrond van het schiereiland stonden enkele fietspaden aangegeven. We dachten slim te zijn en deze te volgen. De uitzichten waren enorm mooi, maar het pad was een gravelpad met flinke hellingen. Na flink gezwoegd en gezweet te hebben kwamen we weer uit op een asfaltweg. De volgende dag stond Dubrovnik op de planning. Dubrovnik is een stad waar een miljoen bezoekers per jaar komen, meestal  per cruiseschip en 12 van de 45 hotels hebben  vijf sterren (volgens wikitravel). Dus een beetje voor de ´jetset´. Ze waren niet echt bereid om een simpele fietser te helpen aan een stallingsplekje voor de fiets met bagage… We hebben Dubrovnik maar voor later bewaard.

De volgende dag zijn we de grens met Montenegro over gefietst