Een dagje Bú-Lá (Nederlands)

Nog 60 km en dan zijn we aan het einde van de weg s103 en gaan we rechts af de s307 op. Dan zullen weg werkzaamheden vast wel voorbij zijn. We zien er uit als varkens, alles zit onder de  

blubber. We laten de fietsen schoon spuiten en gaan snel opzoek naar een wasmachine.

Na 30 kilometer heerlijk asfalt komen we aan in Zhaojue. Het is een stad waar veel mensen naar toe komen om hun spullen te verhandelen. Het is een komen en gaan van kleine vrachtwagens. Er zijn veel handelaren, dus ook veel hotels. De eerste twee hotels wijzen we af. Ze zijn spotgoedkoop maar er is dan ook maar 1 hurktoilet (met douche combi) voor 6 kamers. We worden doorverwezen naar een beter hotel, maar hier willen ze ons alleen de ‘balzaal’ (van 50 Euro) geven. Hier bedanken we ook voor. Na nog een aantal afwijzingen omdat we buitenlander zijn vinden we toch nog een simpel hotel. We gaan snel de gefrituurde aardappels proeven die we overal zien. Het smaakt een heel klein beetje naar friet als je het potje chilipepers wat er overheen zit wegdenkt.

De volgende dag beginnen we vol goede moed aan de etappe naar Xichang.  Totdat… na 25 km de wegwerkzaamheden weer beginnen!!! Whaa! En we moeten nog een berg over. We ploeteren ons door al het stof en blubber naar de top van 3200 meter. Boven aangekomen komt er net een colonne vrachtwagens voorbij, ze veroorzaken een enorme stofwolk. Het paaltje met daarop ‘hier is de top’ is (denk ik) tijdelijk weggehaald wegens wegwerkzaamheden. Dus geen foto momentje…. Snel weer door naar Xichang, naar ‘beschaving’. Tijdens het afdalen hebben we wel een mooi uitzicht je te pakken. ( een goedmakertje voor de tegenvallende top)

In Xichang planten we ons voor 3 dagen in een hostel. Even lekker bijkomen en het vervolg van de route verder uitwerken. We hebben een visum voor 30 dagen. Deze dagen beginnen op te raken. We gaan naar Lijiang om het visum te verlengen. Om op tijd in Lijiang te zijn pakken we vanuit Xichang de bus naar Lugu Lake, vanaf hier stappen we weer op de fiets.

Oja het toppunt van nieuwsgierigheid was toch wel de chinees die even hallo tegen mijn zus kwam zeggen op skype! Het toppunt van teleurstelling; een broodje bapao zonde vulling.

Lugu lake was geweldig! Aangekomen, hebben we hebben snel een hotel gevonden en zijn op de fiets gesprongen om de zonsondergang te zien aan het meer. Deze was super mooi. Het water spatte wild omhoog, mooi herfst kleuren, traditionele bootjes en nog wat wolken, perfect foto momentje.

De volgende dag was de planning om een rondje om het meer te fietsen. We gingen weer richting het meer. Op de eerste kruising gingen we links in de veronderstelling dat er maar één weg was om het meer. Na 1,5 uur fietsen stonden we aan het water, zonder een uitweg. De enige weg is de weg terug. We hebben ons verlies gepakt en besluiten om het rondje om het meer morgen te doen. Voor vandaag bezoeken we ook nog even de andere doodlopende weg. We komen uit bij een prachtig moeras achtig gebied!

Het rondje Lugu Lake leert ons dat het toerisme, aan het Lugu Lake booming business is. We zien vele hotels in aanbouw. We zijn benieuwd hoe het er over 10 jaar uitziet, want rond het meer wonen nu nog de oorspronkelijke bewoners; de Moso. Zullen ze er over 10 jaar nog wonen? Of zullen er grote hotel ketens zich hier vestigen?

De route naar Lijang blijkt een weg in aanbouw te zijn. Om er zeker van te zijn dat we op tijd zijn om het visum te verlengen pakken we vanuit Ninglang de bus naar Lijiang. We rijden over smalle wegen, met veel bochten en veel omhoog en omlaag. Wat was ik blij met een gootjes toilet!

Het gevolg van de busrit en iets verkeerd eten is drie dagen bedrust voor mij. Hierna was het de beurt aan Mark…

Tussendoor hebben we Lijiang bezocht en het visum verlengd. Voor het verlengen van het visum heb je Chinese pasfoto’s nodig. Als je denk dat pasfoto’s in Nederland soms ‘lelijk’ zijn kijk dan eens naar onze Chinese pasfoto’s. Oja de vriendelijke man vertelde dat de foto’s een jaar geldig zijn en alleen te gebruiken zijn in de provincie Yunnan.

We laten onze fietsen achter in Lijiang en gaan 2 dagen wandelen in The Tiger Leaping George. De eerste kilometer is een vlakke zandweg, maar daarna gaan we via een zigzag steil omhoog. Omdat onze conditie nog niet helemaal op en top is stoppen we al na 3 uurtjes wandelen. We genieten van het eten in het Naxi geusthouse en van het wonderlijke uitzicht.

De volgende dag staan we vroeg op, we hebben er zin in! We wandelen heerlijk rustig, genieten van de herfsttaferelen en de rivier die honderden meters onder ons stroomt. Na 6 uurtjes wandelen hebben we de keuze, naar beneden naar Tina’s geusthouse (met slechte referenties) of nog 2 uurtjes naar Walnut garden. We voelen ons fit en gaan lekker door.

Het laatste stuk wordt niet vaak bewandeld. Het pad is erg smal en er zijn her en der wat kleine aard verschuivingen geweest. We gaan via een brug de waterval over en klimmen langs een steile bergwand omhoog. Boven aangekomen is de zon al langzaam aan het zakken, de zon schijnt zo het diepe dal in. Vanaf een hoge rots hebben we een fenomenaal uitzicht!! Het was echt magisch, machtig mooi!!! Alsof je op de ‘Pride Rock’ staat.

Een half uur voor zonsondergang komen we aan in Walnut Garden. Alleen op dat moment komen we er achter dat we nog 3 km (over een weg) naar beneden moeten wandelen naar het geusthouse. We smokkelen een beetje door over de weilanden te lopen. We komen net na zonsondergang aan bij Tibet geusthouse. De gastvrouw lacht uiterst vriendelijk en heet ons van harte welkom! Fijn! Het eten is heerlijk en we slapen die nacht als een roosje.

De volgende ochtend zijn we zo stijf als een hark! We blijven nog heerlijk een dagje ontspannen in Walnut Garden, in Tibet Geusthouse. We maken nog een (hele) kleine wandeling, maar niks kan tippen aan het uitzicht van gisteren. We ontmoeten nog een Tsjechisch stel. Zij hebben het woord Bù là geleerd. Dit betekend ‘not spicy’. De Chinese keuken is erg lekker maar soms ook erg heet. We besluiten dus om een binnenkort een dagje ‘Bù là’ te plannen.

De volgende dag gaan we weer naar onze fietsen.